Leer van Mariekes plannen in Opheusden
In Opheusden, tussen de weilanden en boomkwekerijen, woont Marieke met haar gezin. Ze runt samen met haar man een kippenboerderij en heeft daarnaast een eigen bedrijf, Rijnlandhoeve. Op haar perceel lopen zes paarden, verdeeld over twee kuddes: één met merries en één met ruinen.
Toen haar kinderen werden geboren, veranderde het ritme op de boerderij. De paarden bleven een belangrijk onderdeel van haar leven, maar de tijd om intensief te trainen werd schaarser. Na lang nadenken werd Mariekes droom werkelijkheid: de aanleg een paardentuin. Een natuurlijke leefomgeving waar paarden zelf in beweging blijven, ook als je als eigenaar even wat minder tijd hebt.
Nadenken over een paardentuin
Het achterste deel van het erf, een perceel van ruim negentig bij negentig meter, bleek perfect geschikt. Juist dat formaat bracht ook uitdagingen met zich mee.
“Een groot stuk grond is een luxe, maar het moet wel leefbaar en aantrekkelijk blijven.”
De paarden stonden eerst op een rechte paddock: functioneel, maar saai. In de zomer mochten ze enkele uren de wei op, maar te veel gras was niet de bedoeling en weidegang in de winter was door de zware Betuwse kleigrond zeer beperkt. Marieke wist dat er meer mogelijk moest zijn met haar perceel.
Met haar eigen bedrijf Rijnlandhoeve begeleid Marieke mensen die met hun paard tegen problemen aanlopen in de breedste zin van het woord. Dat kunnen trainingstrajecten zijn, maar ook voorafgaand aan de training het analyseren van de belastbaarheid van het paard en opstellen van een optimaal zorgpakket. Daarnaast geeft Marieke workshops, lezingen en gastcolleges. Marieke heeft lang over haar paardentuin nagedacht.
“Ik vond het wel spannend,” vertelt Marieke, “van de traditionele manier — mijn paarden staan al wel sinds langere tijd 24/7 buiten, maar stonden tot nu toe op een “saaie” paddock met in de zomer overdag een aantal uurtjes weidegang — naar deze vorm.”
Nu maakt die oude wei plaats voor een organisch vormgegeven paardentuin met ronde vormen, brede tracks van soms wel acht meter breed en in het midden een grote heuvel. De heuvel is opgebouwd uit grond die vrijkwam bij het aanleggen van de tracks en beplantingsvakken — een slimme manier om materiaal te hergebruiken en hoogteverschillen te creëren. De tracks zijn bewust zo breed, zodat een grote tractor de sloot kan blijven onderhouden.
De heuvel en de ronde vormen breken de open ruimte. Zo blijft het terrein overzichtelijk, maar krijgt het ook speelsheid en beschutting. Vanaf dat hoogste punt kunnen de paarden straks over het hele perceel uitkijken.
Van ontwerp naar uitvoering
Samen met ontwerpster Marloes Vogel (Ukie’s) maakte Marieke het plan voor haar paardentuin. De bestaande paddock blijft gehandhaafd en sluit aan op het nieuwe terrein, dat bestaat uit vloeiende vormen en logische looproutes.
De aanleg is in volle gang: na anderhalve week grondwerk zijn de contouren van de paardentuin al goed zichtbaar. De Gallagher-afrastering zorgt straks voor stevige, veilige omheining, terwijl de twee kuddes ieder een eigen lus krijgen. Zo kunnen ze contact houden zonder elkaar in de weg te lopen.
De aanleg verloopt in fases. Eerst worden de tracks en heuvels gevormd, daarna volgt de beplanting. Zodra het gras zich heeft hersteld, de bodem tot rust is gekomen en de afrastering compleet is, mogen de paarden het terrein op.
Paardenwelzijn boven alles
De paardentuin is ontworpen met het oog op beweging, balans en rust.
- Een afwisselend terrein dat uitnodigt tot bewegen.
- Brede tracks stimuleren natuurlijk gedrag en sociaal contact.
- De schuilstal blijft toegankelijk, zodat de paarden zelf kunnen kiezen tussen binnen en buiten.
De nieuwe indeling vormt een sterk contrast met de oude rechte paddock. Waar het eerst vooral praktisch was, ontstaat nu een leefgebied dat de paarden uitnodigt tot lopen, spelen en rusten.
“Zelfs als ik een dag geen tijd heb om te trainen, blijven ze in beweging,” zegt Marieke.
Zware klei als basis
Omdat het terrein op zware kleigrond ligt, koos Marieke bewust voor beplanting in plaats van een poel. Zo blijft de bodem stabiel en het onderhoud overzichtelijk.
In totaal worden er zo’n 1000 bomen, struiken en planten gezet: een mooie mix van 18 verschillende soorten. Marieke heeft nog geen groene vingers, maar heeft besloten de beplanting zelf te gaan plaatsen met hulp van een vriendin.
“Het is nu het de perfecte tijd, het plantseizoen,” zegt ze. “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat het wel goed komt.”
De organische beplantingsvakken geven het terrein karakter en maken het ondanks de grootte knus en natuurlijk. Op het verharde deel komen roosters te liggen, zodat het gebied rond de hooitoren stevig en eenvoudig schoon te houden blijft.
Vooruitkijken
Over enkele weken gaat de draad open en mogen de paarden hun nieuwe leefgebied ontdekken. Marieke kijkt ernaar uit om te zien hoe haar paarden het terrein gaan gebruiken: rennen, rollen, rusten op de heuvel.
Voor de toekomst droomt ze al van een tweede paardentuin, met bijvoorbeeld ruimte voor de opfok van jonge paarden. Maar eerst genieten van deze eerste stappen die ze neemt met haar perceel: een paardentuin die meegroeit met haar gezin, haar dromen, haar bedrijf en haar paarden.
Drie tips van Marieke
- Denk in beweging. Je hoeft niet áltijd te trainen — je kunt een omgeving creëren die dat voor jou doet.
- Werk met wat er is. De grond die vrijkomt bij het graven kun je perfect gebruiken om hoogte en karakter te geven aan je terrein.
- Wees niet bang voor verandering. Van rechte lijnen naar ronde vormen levert vrijheid op — voor mens én paard.
De paardentuin groeit mee
De paardentuin in Opheusden laat zien hoe beweging, vormgeving en functionaliteit samen kunnen komen. We mochten een groot perceel omvormen tot een levende paardentuin, waar paarden straks zelf de regie nemen over hun ritme en beweging.
Wil je meer weten over de aanleg van deze paardentuin in de Betuwe, of zelf een moddervrije paddock of paardentuin aanleggen? Neem gerust contact met ons op.